تولید میلگرد بستر در سمنان
مقدمه
میلگرد بستر یکی از روش‌های موثر برای افزایش مقاومت دیوارهای بنایی در برابر نیروهای جانبی مانند زلزله و باد است. این روش با قرار دادن میلگردهای فولادی در بستر ملات بین ردیف‌های مصالح بنایی، موجب تقویت و یکپارچگی بیشتر دیوارها می‌شود. در این مقاله، انواع، مزایا، نحوه اجرا و الزامات طراحی میلگرد بستر بررسی خواهند شد.
میلگرد بستر چیست؟
میلگرد بستر نوعی تقویت‌کننده دیوارهای غیرسازه‌ای و بنایی است که از دو مفتول موازی فولادی تشکیل شده و توسط سیم‌های عرضی یا خرپایی به هم متصل می‌شود. این میلگردها در لایه‌های ملات بین ردیف‌های آجر، بلوک یا سنگ قرار می‌گیرند تا یکپارچگی دیوار افزایش یابد.
انواع میلگرد بستر
میلگرد بستر به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود:
میلگرد بستر نردبانی
1.دارای دو مفتول طولی موازی که با سیم‌های عرضی عمود بر آن‌ها به یکدیگر متصل شده‌اند.
2.مناسب برای دیوارهایی با باربری کمتر.
میلگرد بستر خرپایی
1.دارای دو مفتول طولی که با سیم‌های مورب به هم متصل شده‌اند.
2.باعث افزایش مقاومت برشی و جلوگیری از ترک‌خوردگی دیوار می‌شود.
3.مناسب برای دیوارهایی با ارتفاع و بار زیاد.
مزایای استفاده از میلگرد بستر
افزایش مقاومت در برابر زلزله: میلگرد بستر مانع از ترک‌خوردگی و تخریب دیوارهای غیرسازه‌ای در برابر لرزه‌ها می‌شود.
افزایش مقاومت برشی دیوار: باعث توزیع یکنواخت تنش‌ها در دیوار می‌شود.
جلوگیری از ترک‌خوردگی: تنش‌های ناشی از انبساط و انقباض مصالح را کاهش می‌دهد.
بهبود یکپارچگی سازه: دیوارهای مجهز به میلگرد بستر در برابر نیروهای جانبی و قائم مقاوم‌تر هستند.
نصب سریع و آسان: اجرای میلگرد بستر نیاز به مهارت بالا ندارد و سرعت اجرای دیوارچینی را افزایش می‌دهد.
نحوه اجرای میلگرد بستر
برای اجرای صحیح میلگرد بستر باید مراحل زیر رعایت شود:
انتخاب نوع میلگرد بستر متناسب با نوع دیوار و میزان بار وارد بر آن.
قرار دادن میلگرد بستر در ملات افقی بین دو ردیف از مصالح بنایی.
رعایت پوشش مناسب ملات (حداقل 15 میلی‌متر) برای جلوگیری از زنگ‌زدگی.
برش میلگرد بستر در محل اتصال دیوارها و استفاده از وصله‌های مناسب برای اتصال آن‌ها.
اتصال مناسب به سازه اصلی مانند ستون‌ها و وال‌پست‌ها.
ضوابط و الزامات طراحی میلگرد بستر
طبق مقررات ملی ساختمان (مبحث 8 و آیین‌نامه 2800 زلزله)، میلگرد بستر باید مطابق شرایط زیر اجرا شود:
حداقل قطر میلگرد طولی 4 میلی‌متر و حداکثر 6 میلی‌متر باشد.
فاصله بین میلگردهای طولی کمتر از 150 میلی‌متر باشد.
حداکثر فاصله میلگرد بستر در ارتفاع دیوار 40 سانتی‌متر باشد.
میلگرد بستر باید تا 20 میلی‌متر از لبه دیوار فاصله داشته باشد.
پوشش بتن یا ملات روی میلگرد باید حداقل 15 میلی‌متر باشد.
میلگردهای مورد استفاده باید گالوانیزه یا ضدزنگ باشند تا دوام بیشتری داشته باشند.
نتیجه‌گیری
میلگرد بستر یکی از روش‌های کارآمد برای تقویت دیوارهای بنایی است که باعث افزایش مقاومت در برابر زلزله، جلوگیری از ترک‌خوردگی و بهبود عملکرد برشی دیوار می‌شود. استفاده از این سیستم در کنار رعایت ضوابط آیین‌نامه‌ای می‌تواند به افزایش ایمنی ساختمان‌ها کمک کند. اجرای صحیح و اصولی این روش، ضمن کاهش هزینه‌های تعمیر و نگهداری، عمر مفید سازه را افزایش خواهد داد.
بدون دیدگاه